Engin Dinç Şiirleri ve Sözleri
Şehri seyrediyorum pencereden, Tam da senin seyrettiğin o yerden. Yemyeşil bir baharın başlangıcında Ankara, Lakin bulutlar hüzünlü, güneşin yüzü asık. Bomboş şimdi sıcağıyla ısındığın o fincan, Seni bekliyor kuytu bir köşede üşüyerek… Hasret rüzgarları esiyor aklımın karanlık koridorlarında, Ve yere düşen gözyaşının şıpırtısı yankılanıyor. Bir çığlık duyuyorum; bir isyan! Varlığına şükür, yokluğuna isyan… Bir adam …
Ne Kimya var yanımda ne sen Parende! Nice âlemlere sığdım da dar geldi Larende… Bir Şems’i olmayan bu garip ömrü neylesin? Bir yudum nefes ver Ney’im adını söylesin…
Birden durup dalıyorum göz bebeklerinin İçine Ve biliyorum fırtınalar kopuyor yüreğinde… Bende savruluyorum içinde. Ve bir an “çekip gideyim” diyorum, Ama nedense seni terk edemiyorum…
Sevmek güzelmiş, Sevilmek güzel… Ne güzelmiş başka bir bedene sarılmak, Ne güzelmiş gözlerine bakmak, Kokusunu hissetmek, Ne güzelmiş doyasıya öpmek, Uzaktan da olsa…
Nasip… Zaten hep bu cümlenin ardına sığındım, imkansızlıklarımdan… Oysa hayaller kurdum bende her polyanna gibi, Aşkla atıldın kollarıma, Sarılırdım sımsıkı, yüzüne bakarak uyurdum. Özlerdim; elinden tutarken dahi, Boğulurdum; sen nefes almasan ben… Severdim; öyle masum bir bebek şefkatiyle. Susardım; Senden başkasıyla konuşamazdım bile. Okşardım yanaklarını, gözlerine bakmaya doyamazdım. Kokundan başka kokuyu duyamazdım. Senden başkası da …
Ben kırılmam taştan değildir yüreğim, Üzülmem duyguları unutmuştur bedenim. Yanmam aşk ateşiyle etki etmez bana, Eğmem başımı bir noktalık adam için bir virgül kadar… Ey güzel, dünya malı fanidir ebedi mi sanırsın, Namerdin her sözüne yiğit deyip kanarsın, Mevla varken ne diye aciz kula yanarsın, Almaz isen başa us diz çöküp de ağlarsın. Ey güzel …
Ey yolcu! Her namazı son namazın gibi kıl. Başını secdeye koyduğunda kaldırma ümidinde olma. Her yemeğini son yemeğin gibi ye. Bir sonraki lokmayı yutma ümidinde olma. Her adımını son adımın gibi at. Bir sonraki adımını atma ümidinde olma. Her buluşmanın ardındaki vedayı son vedan gibi yap. Bir daha buluşma ümidinde olma. Her konuşmanı son konuşman …
Sana sarılmak istiyor bedenim! Sarılsana sımsıkı… Avuçlarım avuçlarına hasret kaldı, Tutsana avuçlarımı Mavim! Uzaksın ya bana hep, Kim demişse yalandır. Daha dün gece sarıldım da uyudum, Uzaklar silemedi sevgimi Mavim! Ama insan da istiyor yanımda olsun her zaman… Sarılsın kollarım beline, Öpsün dudaklarım hafifçe, Ellerim terlesin avuçlarında… Hani uzaksın da! Sana sarılıyorum hissettin mi Mavim?
Biz maviyi hep denizlerde bilirdik, Meğer ne hayallerin renginde gizliymiş… Biz mutluluğu hep aşkta aradık, Meğer renklerde ne aşklar gizliymiş… Ne ellere uzandı ellerimiz; Tutunamadık… Ne kollar için açtık kollarımızı; Sarılamadık… Biz hep ormanlarda bilirdik yeşili, Meğer ne gözlerde gizliymiş; Ağlamaktan, Yosun tutmuş gözlerde… Biz aşkı hep sözlerde aradık, Yalan dolu sözlerde; Meğer aşk gözlerde …
Deniz üstündeki tahta gibiyim, Dalga nereye vursa oradan yara alıyorum. Sığınacak bir limanım da yok, Vurup kuruyacağım bir sahilim de…