O’dur

Döküldü sitareler, söndü âfitâb,
Geldi sehab-ı matir, karardı mahitâb.
Ama gözüm görmez Şems-i rûhun gönülde,
Ey be! hiç seyreyle Mevla’yı gönül gözüyle.

Dalmış seyre gönül beden-i fani,
Avare sorar der ki âfitâb kani,
Bekrî devr eder bâde ehl-i işretini,
Sual eder ki bir bâde şarab hani.

Ey meczup bilmez misin sırr-ı alem O’dur,
Balığa derya, Mecnun’a yaren O’dur,
Sual olmaz hükm-ü kudretinden,
Aşıklara meşk, alemlere mutlak hakim O’dur.