Sessiz Olun
Sessiz olun! Kendimi dinliyorum, Çok dağınığım bu günlerde, Dağınıklığı topluyorum. Islak bir sokak köpeği gibi, Sirkelenip, temizleniyorum.
Engin Dinç Şiirleri ve Sözleri
Sessiz olun! Kendimi dinliyorum, Çok dağınığım bu günlerde, Dağınıklığı topluyorum. Islak bir sokak köpeği gibi, Sirkelenip, temizleniyorum.
Bak dinle sessizliğin sesini, Uzat uzaklardan pamuksu ellerini, Duydur yine avucunun kokusunu, Bak, gör, duy, anla artık; Söyleyemediklerimi, anlatamadıklarımı, gösteremediklerimi, anlatmak istediklerimi… Bir beyaz güvercin ol kurtul; normlardan, kanunlardan, kurallardan, kafeslerden Uç uç ve avuçlarıma gel. Yaşayalım özgürce sevgiyi, önce sevelim sevgiyi ve sonra sevgiliyi…
Seni seviyorum sözü ne özel değil mi? Sadece beni ilgilendiriyor bu… Senlik bir durum yok, Sen bilmesen de sevebilirim.
Denizde susuz olmak gibi, Çölde kumsuz olmak gibi, Güneşsizlik gibi, Aysızlık gibi, Aç kalmak, susuz kalmak, nefessiz kalmak gibi, Seni Özlemek… Fakat yanında olmak, Elini tutmak, sarılıp öpmek, Bir hayal gibi, rüya gibi, masal gibi, hayat gibi… Öylesine büyük ki sevgin içimde; Tarif etmeye ne dağlar yetiyor, ne denizler. Öylesine sızlıyor ki kalbim hasretinden; Acısı …
Sende çok şey bıraktım bu gece, Kocaman bir sevdayı bıraktım mesela, Mesela aşkı, mesela dostluğu, sırdaşlığı bıraktım… Minicik bir kalp bıraktım kapının eşiğinde, Gözlerinde gözlerimi bıraktım. Sana gelmeden evvel dünyayı bir yana bırakan ben, Bu gece sende kendimi bıraktım. Göz pınarlarımdan bir avuç toprak bıraktım, Yaralı yüreğimden bir damla kan… Tarif edemediğim, anlatamadığım, inandıramadığım bir …
Hava da hüzün kokusu, Gözlerimde yağmur bulutu, İçimde garip duygular… Galiba bu ayrılık korkusu. Varoluştan sıkılmış bedenim, Yok oluşu özlemekte. Sen sevdiğim ikinci kadın, Yüreğime altın harflerle yazılı adın, Azrail, ruhumu bedenimden ayırdın; Bir o kadını ayıramadın.
Hani olur ya uyuyamazsın, Uyku tutmaz bir türlü. Düşünürsün, Kimi sevdiğini düşürsün, Ne kadar sevdiğini düşünürsün, Niçin sevdiğini düşünürsün, Sevdiğini düşünürsün, Düşünürsün, Uykun gelir, Ama o aklındayken uyumazsın, Onu düşünürsün, Sen hep düşünürsün, Oysa o seni; hatırlamaz bile…
Sen gülerken ağlardım ben, Mutluyken sevgilinin sıcak kollarında, Üşürdüm kaldırım diplerinde, Ellerimi nefesimle ısıtırdım, Seni düşünürdüm bir tek; Sokak lambası altında karlar içinde… Sen; Koşarken sahillerde el ele, Ben yalnızlığın tanıdı çıkarırdım, Kuytu bir köşede… Sen öperken ıslak dudakları,benim ağzım kururdu. Su bile içmezdim senin dudaklarının tadı gitmesin diye… Sen gülerken ağlardım ben, Gözyaşları bana …
Karanlık gecemi aydınlatan bir güneşsin sen, Kalbime acılar veren bir ateşsin sen, Benden içeri bir ben, İçtiğim su, Soluduğum hava, Bazen bir çiçeğe topraksın… Tam ne olduğunu bile tarif edemediğim, anlatamadığım, yorumlayamadığım, doyamadığımsın… Belki de sen bensin aslında Benim açığa vuramadıklarımsın…
“Aşk?” dediler, Dokunmadan sevmek dedim. “Yunus Emre’de kalmıştır” dediler, Sustum… Seni söyleyemedim.