Engin Dinç Şiirleri ve Sözleri
Hiç kimse örmemiş saçlarını, Taramamış, okşamamış… Hiç olmamış annesi; Hiç görmemiş, hiç tanımamış… Yemyeşil gözleri, Ne kadar hoş sözleri, Minicik yumuşak elleri, Sevilmemiş belli… Bir yetiştirme yurdunda büyümüş, Bakıcı ablaları annesi bilmiş, Ziyarete gelenler yalandan sevmiş, Kimsesizler yurdunda gördüğüm güzeli… İnsanlar! Hep şikayetçi halinden, Yok der düşmez dilinden, Harama gider dönmez yolundan, Şükret ey ahali …
Bir baharın ilk günlerinde başlamıştı aşkımız, Bir yaz ortasında bitiverdi. Daha doymamıştım seni özlemeye, Erken oldu kavuşmamız. Oysa ne güzeldi; Her gece uykusuz kalmak seni düşünürken… Yine uykusuzum ama; Bu sefer beni uykusuz bırakan güzel sen değilsin; KIZIMIZ…
Avucumda ateş toplanıyor sen aklıma gelince, Bir çıra gibi yanıyor yüreğim, Bir damga Kevser olsa da söndürse diyorum. Cehennem ile harlıyor yanışımı AŞK…
Keşke hep çocuk kalsaydık, Düşüp dizlerimizi kanatmaktan başka derdimiz olmasaydı. Saçını çekip ağlattım kız… Bir gün büyüyüp de kalbimi yerinden çekeceğin; hiç aklıma gelmemişti.
Bu gün dünyada kimse kalmasa, Bir sen kalsan bir de ben, El ele tutuşup koşsak dünyanın bir ucundan diğer ucuna, Kimseler karışmasa aşkımıza, Aşık olmasak birbirimizden başkasına, Hiç keşkelerimiz olmasa, Keşke olmasa…
Umurumda değil tatlı bakışın, Gözlerinin güzelliğinden bahsetmeyeceğim, Avuçlarının kokusu değil özlediğim, Kalbin… Sevecen, sıcacık kalbin hasretini çektiğim. Dokunmak değil istediğim, İstediğim sarılmak, şöyle sımsıkı. Sarılmak kalbine… Öylesine yoğun sarılmak ki; Kalbini, kalbimin içine hapsedercesine…
Bugün bayramın birinci günü, Bugün de dünkü kadar yalnız ve hüzünlüyüm. Yalnızlığım kimsesizliğimden değil, Yalnızlığım sensizliğimdendir. Hüznün denizinde boğulurken ben, Kim bilir hangi başaklar arasında koşuyorsun. Hasret kalmışken gözlerinin ışığına, Kim bilir kimlere ışık saçıyorsun. Yalnızlığın ağırlığı çökünce omuzlarıma, Hasretin, özlemin değince göz kapaklarıma, Birkaç damla hüzün boşalıyor göz pınarlarımdan, Bayram, seyran bilmem; ben seni …
İstanbulu dinleyemiyorum, Şairin dediği o şehir kalmamış artık; Gözlerimi kapatıp dinlemiyorum seni, O kadar da güvenemiyorum… Marmaranın dalgaları okşadıkça kıyılarını, Bir kibir kaplamış seni de, İçinde besleyip büyüttüğün, Binlercesi gibi… Sevilmek hoşuna gidiyor belli ki, Sevmekten bir habersin, Bana uzak kıldığın, Diğer yakadaki sevgilim gibi… Ah İstanbul; İki kıtayı birleştirdin ama, iki kalbi yan yana …
Sevdim seni be gülüm! Ama sen istemedin… Yetmez miydi yüreğimin saflığı Niye istemedin? Param pulum yok doğrudur, Şanım namım yok doğrudur, Anam babam yok o da doğrudur, Yüreğim var yetmedi mi? Yakışıklı değilsem suç benim mi İlla şişkin mi olmalıydı cüzdan, Yada gerekli miydi binlerce hayran, Şöhret, nam, şan… Hak etmeli insan; altın yürekleri Hak …
Gülüm! Ben seni ölümününe sevdim, sen ise öylesine… Ben imkansızı imkan etmeye çalıştım, Sen ise imkansız sevdamızı yok etmeye… Şimdi mutlu musun bensiz, Bana sorma benimkisi imkansız… Evet! Yoksun ama ne değişir ki, Ne engeller seni yaşamamı, Ne engelleye bilir ki seni ölümüne sevmemi. Ben seni sensiz de yaşarım gülüm, Sen yokken de tutarım ellerini, …