Engin Dinç Şiirleri ve Sözleri
İstanbulu dinleyemiyorum, Şairin dediği o şehir kalmamış artık; Gözlerimi kapatıp dinlemiyorum seni, O kadar da güvenemiyorum… Marmaranın dalgaları okşadıkça kıyılarını, Bir kibir kaplamış seni de, İçinde besleyip büyüttüğün, Binlercesi gibi… Sevilmek hoşuna gidiyor belli ki, Sevmekten bir habersin, Bana uzak kıldığın, Diğer yakadaki sevgilim gibi… Ah İstanbul; İki kıtayı birleştirdin ama, iki kalbi yan yana …
Sevdim seni be gülüm! Ama sen istemedin… Yetmez miydi yüreğimin saflığı Niye istemedin? Param pulum yok doğrudur, Şanım namım yok doğrudur, Anam babam yok o da doğrudur, Yüreğim var yetmedi mi? Yakışıklı değilsem suç benim mi İlla şişkin mi olmalıydı cüzdan, Yada gerekli miydi binlerce hayran, Şöhret, nam, şan… Hak etmeli insan; altın yürekleri Hak …
Gülüm! Ben seni ölümününe sevdim, sen ise öylesine… Ben imkansızı imkan etmeye çalıştım, Sen ise imkansız sevdamızı yok etmeye… Şimdi mutlu musun bensiz, Bana sorma benimkisi imkansız… Evet! Yoksun ama ne değişir ki, Ne engeller seni yaşamamı, Ne engelleye bilir ki seni ölümüne sevmemi. Ben seni sensiz de yaşarım gülüm, Sen yokken de tutarım ellerini, …
Bir şehir düşün! İçinde deniz olsun, İnsanı bol olsa da; Tek yalnız kalabildiğin yer olsun. Kuş cıvıltısı, vapur seslerine karışsın. Ekmek istesin martılar. Bir şehir düşün! İki kıta arasında aşk olsun…
Beni hiç sevmediğini bilmesem, Çok seviyorsun diyeceğim. Bana öyle güzel gülüyor, Öyle güzel bakıyorsun ki… Belki de seni seven gözlerim öyle görüyordur. Bu da bir ihtimal…
Bir kadın çiz ressam, Bir kadın… Güzel bir kadın çiz gökyüzüne. Elmas gibi olsun gözleri, Hayran etsin gülüşü. Bir elbise çiz üzerine, Turuncu olsun… Etekleri uçuşsun rüzgârda. Bir kadın çiz gökyüzüne, Ay gibi olsun; ışıldayan… Adı Hilal olsun…
Bir gün yemeğe gitmiştik sevgilimle, hesap geldi param çıkışmadı. ‘Hayatım sen öder misin? Diye sordum. ‘Hesabı erkek öder’ diye cevap verdi. Eyvah! param da yok ne yapayım şimdi ben… Bir ellilik sıkıştırdı elime ve; Tekrarladı: ‘Hesabı erkek öder! ‘ İşte ona tekrar aşık olduğum an…
Yine uyumadım! Yine seni düşündüm sessiz gecemde. Elini tutuğumu,gözlerine baktığımı hayal ettim, Sana sarıldım sımsıkı… Karalık içime doldukça, Bakışlarınla aydınlandı dünyam. Bu gece seni yaşadım… Yine uyumadım gülüm! Bu gece de seni düşündüm her gece ki gibi. Yine uzaktan öptüm dudaklarını, Yine uzaktan sarıldım, Yine uzaktan baktım göz bebeklerine, Uzaktan hissettim teninin sıcaklığı. Ben seni …
Alıp karşına soru sorsan; Güzelliğinden dilim tutulur. Cennetin bahçelerini göstersen de; Işığından görmez gözüm. Unuturum kendimi! Ne nefis kalır ne emare, Ne istek kalır ne levvame, Sel olup akan arzularımdan, Damla kalmaz güzelliğinden…
Bugün, dünya; daha bir hızlı dönüyor sanki, Sanki; hava daha aydınlık, Güneş daha yakın, bulut daha beyaz… Bugün, her şey daha güzel görünüyor gözlerime, Var; bir şey var, ama ne? Ya ben çok mutluyum, Yada bu benim son mutluluğum Kim bilir ki? Var; bir şey var bugün, Var; ama ne…?