Kibr-i Sâhib
Ayağını yere sürür, Kibri arşa değiyor. Vicdanı terk etmiş, Şeytanı başa geliyor. Ölse yuğacak kalmamış, Suyunu koyacak kalmamış, Nefsinin kölesi olmuş, Hakiki dostu kalmamış. Rızayı-ı ilahi de gözü yok, Hayır çıkmış bir sözü yok, Mazlum ocağında bir közü yok, Doğruya yüzün dönmemiş. Behiç düşmüş derdine, Kendine bir öğüdü yok. Kafire laf eder de, Dikili bir …