Nasip

Nasip… Zaten hep bu cümlenin ardına sığındım, imkansızlıklarımdan… Oysa hayaller kurdum bende her polyanna gibi, Aşkla atıldın kollarıma, Sarılırdım sımsıkı, yüzüne bakarak uyurdum. Özlerdim; elinden tutarken dahi, Boğulurdum; sen nefes almasan ben… Severdim; öyle masum bir bebek şefkatiyle. Susardım; Senden başkasıyla konuşamazdım bile. Okşardım yanaklarını, gözlerine bakmaya doyamazdım. Kokundan başka kokuyu duyamazdım. Senden başkası da …