Nisyan

Şehri seyrediyorum pencereden, Tam da senin seyrettiğin o yerden. Yemyeşil bir baharın başlangıcında Ankara, Lakin bulutlar hüzünlü, güneşin yüzü asık. Bomboş şimdi sıcağıyla ısındığın o fincan, Seni bekliyor kuytu bir köşede üşüyerek… Hasret rüzgarları esiyor aklımın karanlık koridorlarında, Ve yere düşen gözyaşının şıpırtısı yankılanıyor. Bir çığlık duyuyorum; bir isyan! Varlığına şükür, yokluğuna isyan… Bir adam …